مواد معرف IVD نشانگر قلبی

تروپونین قلبی I (cTnI) یک زیرگروه از خانواده تروپونین است که معمولاً به عنوان نشانگر آسیب میوکارد استفاده می شود.تروپونین قلبی I برای بافت قلب اختصاص دارد و تنها در صورتی در سرم تشخیص داده می شود که آسیب میوکارد رخ داده باشد.از آنجایی که تروپونین I یک شاخص بسیار حساس و خاص برای آسیب عضله قلب (میوکارد) است، می توان از سطوح سرمی برای کمک به تمایز بین آنژین ناپایدار و انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی) در افراد مبتلا به درد قفسه سینه یا سندرم حاد کرونری استفاده کرد.

ایزوفرم قلبی TnT به طور گسترده ای به عنوان نشانگر آسیب سلول های میوکارد استفاده می شود، درست مانند cTnI.cTnT دارای همان سینتیک رهاسازی در جریان خون و همان حساسیت cTnI برای آسیب جزئی میوکارد است.در خون بیماران انفارکتوس حاد میوکارد (AMI)، cTnT اغلب به شکل آزاد یافت می شود در حالی که cTnI بیشتر به صورت کمپلکس با TnC یافت می شود.

تروپونین C، همچنین به عنوان TN-C یا TnC شناخته می شود، پروتئینی است که در کمپلکس تروپونین روی رشته های نازک اکتین ماهیچه مخطط (قلبی، اسکلتی تند انقباض یا اسکلتی آهسته انقباض) قرار دارد و مسئول اتصال کلسیم برای فعال شدن است. انقباض عضلانیتروپونین C توسط ژن TNNC1 در انسان برای عضلات قلب و اسکلتی آهسته کدگذاری می شود.

میوگلوبین یک پروتئین سیتوپلاسمی است که اکسیژن را به یک گروه هم متصل می کند.تنها دارای یک گروه گلوبولین است، در حالی که هموگلوبین دارای چهار گروه است.اگرچه گروه هِم آن با هموگلوبین یکسان است، اما Mb نسبت به هموگلوبین تمایل بیشتری به اکسیژن دارد.این تفاوت به نقش متفاوت آن مربوط می شود: در حالی که هموگلوبین اکسیژن را حمل می کند، وظیفه میوگلوبین ذخیره اکسیژن است.

دیگوکسین برای درمان نارسایی قلبی معمولاً همراه با سایر داروها استفاده می شود.همچنین برای درمان انواع خاصی از ضربان قلب نامنظم (مانند فیبریلاسیون دهلیزی مزمن) استفاده می شود.درمان نارسایی قلبی ممکن است به حفظ توانایی شما در راه رفتن و ورزش کمک کند و ممکن است قدرت قلب شما را بهبود بخشد.درمان ضربان قلب نامنظم همچنین می تواند توانایی شما را برای ورزش بهبود بخشد. دیگوکسین به دسته ای از داروها به نام گلیکوزیدهای قلبی تعلق دارد.این ماده با تأثیر بر مواد معدنی خاص (سدیم و پتاسیم) در داخل سلول های قلب عمل می کند.این کار فشار روی قلب را کاهش می دهد و به آن کمک می کند ضربان قلب طبیعی، ثابت و قوی داشته باشد.

CK-MB در انفارکتوس حاد میوکارد (AMI) و CK-BB در آسیب مغزی و تومور بدخیم دستگاه گوارش.CK-MB یا با فعالیت آنزیم یا غلظت توده اندازه گیری می شود و به عنوان یک نشانگر نه تنها در تشخیص AMI بلکه در AMI مشکوک و آنژین ناپایدار نیز اندازه گیری می شود.

پروتئین پیوند دهنده اسید چرب نوع قلب (hFABP) پروتئینی است که در حمل و نقل درون سلولی میوکارد نقش دارد (Bruins Slot et al., 2010; Reiter et al., 2013).پس از نکروز میوکارد، hFABP به سرعت در جریان خون آزاد می شود و بنابراین به عنوان یک نشانگر زیستی برای AMI مورد بررسی قرار گرفت.با این حال، به دلیل حساسیت و ویژگی کم، hFABP در مقایسه با عملکرد تشخیصی سنجش‌های hs-Tn مفید ثابت نشده است (Bruins Slot et al., 2010; Reiter et al., 2013).

فسفولیپاز A2 مرتبط با لیپوپروتئین (Lp-PLA2)

لیپیدها چربی های موجود در خون شما هستند.لیپوپروتئین ها ترکیبی از چربی ها و پروتئین ها هستند که چربی ها را در جریان خون شما حمل می کنند.اگر Lp-PLA2 در خون خود دارید، ممکن است رسوبات چربی در شریان های خود داشته باشید که در معرض خطر پارگی و ایجاد بیماری قلبی یا سکته هستند.

D-dimer (یا D dimer) یک محصول تجزیه فیبرین (یا FDP) است، یک قطعه پروتئین کوچک که پس از تجزیه لخته خون توسط فیبرینولیز در خون وجود دارد.این نام به این دلیل است که حاوی دو قطعه D از پروتئین فیبرین است که توسط یک پیوند متقابل به هم متصل شده اند.